Yazının başlığını “Dilimizi korumak” olarak düşünmüştüm ancak daha vurgulu olması için “Türkçe’yi Korumak” başlığını uygun gördüm. Baştan belirteyim bu yazıyı yazarken amacım Türkçe’nin bozulmasına ve nedenlerine değinmek …

Sanırım Türkçe olmayan isimler kurulan dükkanlar ile başladı. Devamında internet dili dedikleri kısaltmalar ve bozukluklar ile devam etti. Bugün ise gördüğüm kadarıyla durum çok daha vahim …

E-Dünya içerisinde Türkçe karakterlerin neredeyse hiç kullanılmıyor olması, koşturma halinde geçen hayatımızın cümlelerimize resmen bir balta vururcasına kısaltması/kesmesi, yabancı kelimelere Türkçe karşılık bulmaktansa aynen kullanılması ve daha niceleri …

Bugün; okuduğumuz yazılarda, yapılan yorumlarda, televizyon ve radyo programlarında, mesajlaşmalarımızda, iletişimimizde neredeyse yeni bir dil kullanır hale geldik. Anlatmak istediğimiz bir konuya sadece Türkçe kullanarak anlatamaz hale geldik …

Üretmediğimizden olsa gerek tüm dünyada bize tanıdık gelecek ayran ve kebaptan başka kelime bilmiyoruz. Üretiyorsak bile tüm dünya kabul etsin diye yabancılara yönelik marka ve isimlerle üretiyor, yerel kaygılarımızı bir kenara bırakıp “biz dünyaya bir terim/kelime/isim kazandıralım” düşüncesini önemsemiyoruz. Yurt dışında yazı yayınlatacağız diye göbeğimizi çatlatıyor ancak Türkçesini hazırlayıp paylaşma zahmetine girmiyoruz.

İngilizcenin de çok değiştiği ve hatta bir süre sonra bugünkü ingilizce ile çok farklı olacağı ifade ediliyor. Tüm dünyada kabul edilmiş bir dil olarak benimseniyor. Ancak özeneceksek; dilin inanılmaz bozulmasına değil, tüm dünyada kabul edilen bir dil olmasına özenmeli ve hatta bunu hedeflemeliyiz. Üretmeli, ürünler vermeli ve paylaşmalıyız. Tabii boş laflar, gereksiz tartışmalar, sonsuz döngüye girmiş yaklaşımlar, üretmek yerine tüketmek ile olmaz bu işler …

Bence dilimize sahip çıkmalıyız. Doğru iletişim ve başarılı yeni nesiller yetiştirebilmek için dilimizi korumalıyız. Yabancı terimlere Türkçe karşılıklar bulmalı ve kullandığımız dili yabancı kelimelerden arındırmalıyız. Tabiiki birden fazla dil bilmek önemlidir ancak bu Türkçe’nin geri plana atılması hatta o dillere yakınlaştırılması anlamına gelmemelidir …