Kötülüklere alışmamışız. Mümkün değil zaten, her yeni gün, aslında her yeni olayda, “ben bu kadar kötü olunabileceğini düşünememiştim” diyorum kendi kendime … Ne kadar uzun ve karmaşık bir cümle kurdum değil mi ? İnanın insan ve yapabilecekleri bu cümleden çok daha karmaşık, zor. Tabii ki zor dediğinizi duyar gibiyim, ancak cümle yerinde duruyor, okuyun arka arkaya kimbilir kaç anlam çıkaracaksınız.

Ne kadar az zaman ama buna karşılık ne kadar da çok yapılacak iş, yapılmak istenen, sorumluluk, hayal var …

Buna “değil mi” diye sormak bile garip geliyor.

Eğer zaman yetiyor, yapacak iş ve hatta hayal yoksa “ne var ki ?” veya “ne kaldı ki?” diye sorabilirim. Ama sormayacağım.

Şahit ve hatta kulak misafiri olduğum sohbetlere bir yenisi daha eklendi … Yine korkutucu ve gelecekten endişe etmemiz için yeterli …